¿Es posible un poemario sobre la lengua?
Es, y además puede ser hermoso, entretenido, variado, reivindicativo, incitador, provocador y juguetón.
En los previos al día grande de las Letras Gallegas, no se nos ocurre recomendación más idónea que “Anatomía da lingua” de Antón Cortizas, con las ilustraciones simbióticas de Leandro Lamas, editado por la AS-PG.
A ti, lingua miña idioma do meu cerne, silabario do meu mundo inacabado, ausente en tantas bocas, presente en cada alento dos ecos navegantes do meu nome.
Para corroborar lo que estamos diciendo, quisimos seleccionar algún fragmento sugerente, lo que nos resultó una ardua tarea porque tendríamos que reproducirlo íntegramente. Es un libro para tener cerca y echar mano de él con cualquier motivo, ya que encontraremos suficientes razones para decir que el gallego es una lengua de amar, una lengua de amor y una lengua de futuro.
Tamaño é tan grande esta miña pequena e humilde lingua que nunca chegarei a pronunciala enteira.
Xénese (…) Entón, dende as fervenzas da tenrura cada murmio foi calidoscopio na noite incandescente dos cronómetros e a verba foi medrando e non deixou xamais de ser semente.
Oficios da lingua (…) Se a lingua miña fose tecedeira urdiría un tear de diccionarios como eguas ao galope, libertarias, de frases de perífrase de verbas, domésticas e místicas metáforas rimando co marfil das madrugadas. se a lingua miña fose tecedeira…
Palabras inventadas (…) Palabras inventadas necesito cantar, para que aniñen libres os sons de nomear toda a beleza.
Tipoloxía da lingua A lingua que se saiba, pode ser: lingua viva ou lingua morta, nativa, cativa, oficial, real, popular, lingua sabia, lingua pobre, lingua vulgar, auxiliar, exiliada, inventada, artificial, de orde, ordinaria, lingua franca, oficial, cooficial, oficiosa, (…) Lingua de subsistir, de murmurar, lingua de burlar, de bicar, lingua de amor, lingua coñecida, lingua ignota, lingua, en fin, de amar e de soñar que a miña alma vive monolingüe e políglota é a miña boca.